پایگاه خبری آوای باینگان _ ماه رمضان امسال پر درد بود، درد کولبرانی که در راه نان جان دادند .
عزیزانی که با رفتنشان، خانواده و خیل عظیمی از مردم را داغدار فقدان خود کردند. جوانانی که از سر فقر و نداری راه بی بازگشت کولبری را انتخاب که بلکه بالاجبار رفتند و هیچوقت بازنگشتند. داغ بچه هایی که چشم شان به بازگشت پدر و روحشان تشنه محبتش بر درب خانه خشک شدند ، سخت بلکه سهمگین است.
واقعا به چه جرمی؟ و به چه گناهی؟ این بچه ها یتیم و این خانواده ها بی سرپرست می شوند؟ اورامانات ما، مرز دارد اما ندارد، آب دارد اما ندارد، گردشگری دارد اما ندارد و اما فقر تا دلت بخواهد دارد و دارد و دارد.
همیشه خبر کشته شدن کولبرانِ رفته در پی نان مرا آنقدر آزرده می کند که تا چند روز کامم تلخ و احوالم پریشان می شود. می گویم خدایا، این خانواده که قبلا امیدشان بعد از خدا، به پدر و یا جوان کشته شده شان بود ، حالا چه کنند … . حالا که نان آورشان هم رفته چه کنند؟
کولبران ما نه متجاوز مرزی هستند و نه قانون شکن، فقط مجبور به رفتن در راه ته ته و پیمودن راه طاقت فرسای کولبری هستند. آهای کسی که می خواهی بر روی کولبران آتش بگشایی، یک لحظه با خودت زمزمه کن که اینها به فرموده مقام معظم رهبری “قاچاقچی نیستند” بلکه نان آور خانواده ای هستند که قطعا همسر و یا مادر و خواهرش و فرزندان آنها چشم براه و لب به دعا برای برگشتگان هستند. به خودت بگو که اینها فقط برای لقمه نانی برای خانواده آمده اند که شرمنده نشوند. اینها قربانی فقر و کشته راه محرومیت هستند.
اینها حمال کسانی هستند که با قدرت پول و رانت هزاران تن کالا را در آن طرف مرز دپو می کنند و با شانه های این جوانان حمل می کنند که منافعشان بیشتر تامین شود . اینها چه گناهی کرده اند؟ گناه را صاحبان پول و رانتی کرده اند که اینها را به بردگی می گیرند.
یک لحظه تامل کنید و ناله های سوزناک همسر و فرزندان این کولبران را مجسم کنید.
این جوانان سرمایه های این کشورند و ایجاد ناامیدی در مردم برای نظام هزینه دارد. هیچکدام از این کولبران هدفی جز تامین معیشت خانواده و گذاشتن نانی داغ و آبی سرد بر سفره زن و بچه شان ندارند .
امنیت را همین جوانان تامین می کنند و دل در گروه این مملکت و نظام دارند . مرگ تلخ و دردناک مرحوم صفر سبحانی آنچنان سنگین است که زبان توان گفتن و قلم را یارای نوشتن نیست . واژه ها زیر بار غم خم شده و کلمه ها در غبار اندوه این مصیبت گم شده اند. ماه رمضان امسال با غم کولبران ، غم آلود شد .” انا لله و انا الیه راجعون “
دیدگاهتان را بنویسید