به گزارش آوای باینگان به نقل از خبرگزاری فارس، شهرستان زیبای پاوه با کوه‌های بلند، دامنه‌های سرسبز و باغ‌های انبوه در دره‌های عمیق و چشمه‌های خروشان در غرب استان کرمانشاه قرار دارد.
این شهرستان علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، صنایع دستی قابل توجهی هم دارد، یکی از این صنایع دستی زیبا و پرکاربرد پاوه «چوخه و رانک» است که از قدیمی‌ترین لباس‌های کردستان و خواستگاه اصلی آن منطقه هورامان است.
مردم منطقه پاوه و هورامان با کرک نوعی بز به نام مه رهز یا مرغوز که پشم لطیفی است نخ‌هایی را با دوک می‌رسند که از آن نوارهای باریک و بلندی به عرض ۲۵ سانتی‌متر و طول تقریبی ۲۶ سانتی‌متر می‌بافند و از اتصال این نوارها به هم پارچه‌هایی تهیه می‌کنند که با آن لباس محلی مردان کُرد «چوخه و رانک» تهیه می‌شود.
چوخه و رانک در نوع خود پارچه ساده یا گل‌دار به صورت قطعات مختلف، از پشم و کرک و مو است که پشت و روی پارچه همسان بافته می‌شود، خاصیت اصلی آن در این است که پوشیدن آن در تابستان خنک و در زمستان گرم است.
علاوه بر تولید پارچه‌های لباس کردی مردانه و چوخه و رانک از این نوارها فرآورده‌هایی مانند رختخواب پیچ یا موج و جانماز هم تولید می‌شود که حاصل کار بافنده‌هایی است که به روش سنتی نساجی می‌کنند.
نمدمالی، ساخت زیرانداز و پوشش‌های نمدین یکی از مشاغل کهن این دیار است که همچنان پابرجاست.
نوعی پوشش مردان به نام «فرنجی» که شبیه جلیقه جلو باز است در منطقه همچنان تولید می‌شود و مردم بومی از آن استفاده می‌کنند.
تولید گیوه در شهر پاوه و روستاهای اطراف آن رایج است، گیوه نوعی پاپوش مردانه تابستانی، سبک، بادوام و مناسب برای راهپیمایی‌های طولانی است که در همه جای ایران رواج دارد در پاوه همه مراحل تولید این پاپوش دستی‌ست و عموما از نخ قالی و کف آن از پارچه، چرم یا لاستیک ساخته می‌شود.
در پاوه و اورامانات تولید گیوه زیر پارچه‌ای بیشتر از انواع دیگر مرسوم است و در روستاهای هجیج و نودشه که از مراکز قدیمی و مهم ساخت این نوع گیوه است تولید می‌شود نام این گیوه به هورامی «کلاش» است که پوشیدن آن در استان‌های غرب کشور رایج است.
