×

کوهنوردانی که ناجی جان کل و بزهای شاهو شده‌اند!

  • کد نوشته: 15767
  • ۱۳۹۹-۰۹-۲۵
  • 1649 بازدید
  • ۰
  • آوای باینگان: گروهی از کوهنوردان پاوه ای هر ساله همین موقع ها که کل و بزهای کوهی کوهستان شاهو بیشتر از دیگر فصول سال در معرض دید شکارچیان قرار می گیرند، دور هم جمع می‌شوند، چند تیم تشکیل می‌دهند و یکی دو هفته ای را در هوای سرد کوهستان اتراق می‌کنند تا مراقب این حیوانات ارزشمند کوهی باشند و نگذارند دست شکارچیان نسل آنها را در شاهوی زیبا رو به انقراض ببرد.
    کوهنوردانی که ناجی جان کل و بزهای شاهو شده‌اند!
  • به گزارش آوای باینگان به نقل از ایسنا، اسعد اله ‌دوستی یکی از اعضای این گروه که حدود ۱۰ سالی است بصورت حرفه ای کوهنوردی می کند و ریاست هیات کوهنوردی شهرستان پاوه را نیز بر عهده دارد، روز ۲۱ آذر به مناسبت روز جهانی کوهستان که امسال با عنوان “تنوع زیستی کوهستان” نامگذاری شده در گفت و گو با ایسنا، به حرکتی که کوهنوردان پاوه ای از چندسال پیش برای نجات جان کل و بزهای کوهی شاهو شروع کرده‌اند اشاره کرد و افزود: زمانی در کوهستان شاهو تعداد بسیار زیادی کل و بز کوهی وجود داشت که به مرور زمان به علت شکار بی رویه شکارچیان تعدادشان کم و کم‌تر شد.

    وی افزود: تعدادی از کوهنوردان پاوه ای که هر ساله صعودهای زیادی به کوه های شاهو داریم، از حدود سه سال پیش تصمیم گرفتیم، حافظ این کوهستان باشیم و مانع از انقراض حیات وحش آن شویم.

    ابن کوهنورد پاوه ای اضافه کرد: باتوجه به اینکه هر ساله همین موقع فصل جفت گیری کل و بزهای کوهی شاهو است و طی یکی دو هفته بیشتر از سایر فصول سال در معرض دید قرار می‌گیرند، برای همین شکارچیان هم در این زمان به کوه می‌آیند و آنها را شکار می‌کنند.

    وی خاطرنشان کرد: بنابراین گروه ما نیز از سه سال پیش این دو هفته را در شاهو مستقر می‌شوند تا مراقب کل و بزها باشند و نگذارند شکارچیان به آنها آسیبی برسانند.

     اله دوستی ادامه داد: امسال هم مانند سالهای گذشته یک گروه دوازده نفری در قالب چهار تیم سه نفره به شاهو آمده ایم و حالا هم حدود یک هفته ای است که در اینجا مستقر شده‌ایم.

    وی تصریح کرد: هرچند هیچ امکانات و تجهیزات خاصی نداریم و درخواستمان از محیط زیست هم برای کمک تجهیزاتی بی پاسخ مانده، اما با همین امکانات اولیه‌ای هم که داریم و گاهی با تحمل سرمای منفی ۱۸ درجه، موفقیت‌های خوبی داشته‌ایم.

    رئیس هیات کوهنوردی پاوه در خصوص نحوه برخورد گروهش با شکارچیان غیرمجاز هم گفت: ما هیچ حکم قضایی نداریم که با شکارچیان غیرمجاز برخورد کنیم، تنها کاری که می توانیم بکنیم فراری دادن کل و بزها و گرفتن عکس از شکارچیان و معرفی آنها به مرجع قضایی است.

    وی افزود: به اذعان مردم محلی منطقه از سه سال پیش که ما این اقدام را شروع کرده‌ایم تاکنون تعداد شکارچیان منطقه تا حدود ۵۰ درصد کاهش پیدا کرده و از طرف دیگر برخلاف سالهای قبل اکنون گله های ۲۰ تا ۳۰ تایی کل و بز را می‌بینیم.

    به گفته این کوهنورد حرکتی که او و دیگر همنوردانش در حمایت از کل و بزهای کوهی داشته‌اند باعث شده تا فرهنگ حمایت از حیات وحش کوهستان هم بین اهالی منطقه بالا برود و حالا بسیاری از مردم روستاهای پاوه شکار حیوانات را قبیح می‌دانند.

    وی عنوان کرد: با فرهنگ سازی که طی این مدت داشته ایم، حتی اکنون دو نفر از کسانی که قبلا شکارچی حیوانات این کوهستان بوده اند، پس از پشیمانی از اقداماتشان به گروه ما ملحق شده اند و ما را یاری می‌کنند.

    این کوهنورد پیشکسوت به دیگر اقدامات گروهش برای حفاظت از حیات گیاهی و جانوری کوهستان شاهو هم اشاره کرد و گفت: هر ساله زمان فصل کاشت بلوط که می‌رسد کوهنوردان گروه ما اقدام به کاشت بلوط می‌کنند و همیشه تعدادی بلوط در کوله های خود قرار می دهند تا هرجایی که درختانش از بین رفته، بلوط بکارند.

    وی تصریح کرد: آتش سوزی هایی که هر ساله رخ می‌دهد باعث نابودی بخشی از حیات گیاهی کوهستان می‌شود، برای همین ما با کاشت این بلوط ها به بازگشت آنها کمک می‌کنیم و انتظار داریم سایر کوهنوردان استان هم چنین کار زیبایی را انجام دهند.

    اله دوستی اضافه کرد: همچنین در کوهستان ها آبشخورهایی طبیعی برای حیات وحش وجود دارد که با آب آن رفع تشنگی می‌کنند. در فصل پاییز خس و خاشاک و برگ‌های درختان داخل آب آبشخورها می‌ریزد و گاها مشکلات گوارشی و بیماری حیوانات را به دنبال دارد، در این راستا کوهنوردان پاوه ای هر ساله در پاییز اقدام به تمیز کردن این آبشخورها می‌کنند.

    وی در بخش دیگری از این گفت و گو حفاظت از کوهستان را وظیفه کوهنوردان دانست و افزود: اگر هر کوهنوردی بصورت اصولی به رعایت نکات دقیق کوهنوردی کند، دیگر کوهستان آسیبی نمی‌بیند.

    این کوهنورد با تاکید براینکه کوهنوردان باید حامی کوهستان باشند، اظهار کرد: تا همین یک دهه پیش گاها حدود ۵۰۰ نفر عشایر از کوهی عبور می‌کردند، اما کوچکترین آسیبی به طبیعت آن وارد نمی‌شد، اما اکنون ۵۰ کوه پیما به کوه می روند و تمام طیبعتش را نابود می‌کنند.

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *