پایگاه خبری آوای باینگان – دولت سیزدهم همواره خود را دولت مردمی و حامی محرومان و مستضعفان معرفی کرده است و از انتخابات تا به حال مدعی بوده است که برنامه ویژه ای برای استان های کم برخوردار کشور دارد.
حال اینکه تا به حال به طور کلی این دولت در تحقق این شعارش در سراسر کشور موفق بوده است یا خیر، اینجا مورد بحث نیست و مشخصا به سینه ستبر ایران اسلامی، استان کرمانشاه ( از دیدگاه مقام معظم رهبری) می پردازیم.
استانی که هر دوره به دولتی دل خوش می کند اما دولتها می آیند و می روند اما مشکلات اصلی استان به قوت خود باقی می مانند و حتی گاهی زخم ها عمیق تر می شوند.
حدود پنج ماه از عمر این دولت می گذرد و همه استانهای کشور، استانداران خود را شناخته اند الا استان محروم و فراموش شده ی کرمانشاه.
از تعیین تکلیف استاندار آخرین استان که کرمان بوده است، یک ماه می گذرد اما همچنان کرمانشاه سردرگم و بلاتکلیف. نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی توپ را در زمین دولت می اندازند و دولت توپ را در زمین نمایندگان.
اما سوالی اینجا پیش می آید، مگر طبق قانون وزیر کشور استاندار را به هیئت دولت معرفی نمی کند که در صورت کسب موافقت هیئت دولت، رسما حکم استانداری صادر شود؟ اصلا به فرض که نمایندگان استان نتوانند روی کسی اجماع کنند اما آیا دولت که مدعی بوده است می تواند بهترین سرمایه های انسانی کشور را شناسایی کند، نمی تواند در این استان دو میلیون نفری و یا کلی تر در این کشور ۸۵ میلیون نفری، یک نفر را شناسایی کند که توانایی اداره کردن استان کرمانشاه را داشته باشد؟
اگر طبق شاخص هایی که وزارت کشور در نظر دارد، استاندار فعلی استاندار موفقی بوده است، با ابقای استاندار تکلیف را روشن کنند، اگر هم که نه، هر چه سریعتر با معرفی فرد جایگزین، استان را از بلاتکلیفی دربیاورند.
وضعیت فعلی استان، وضعیت عجیبی است، هیچ کس نمی داند چه سرنوشتی در انتظار صندلی اش است، از استاندار تا مدیران کل و فرمانداران و بخشداران استان، هیچ کس تکلیف خودش را نمی داند و به نوعی به چند دسته تقسیم شده اند.
عده ای که دل و دماغی برای کار کردن ندارند، عده ای با پروپاگاندای رسانه ای و عوام فریبی سخت در تلاش برای ابقای خود هستند و تنها عده قلیلی صرف نظر از دولتها و بدون در نظر گرفتن ماندگاری یا برکناری، با تمام توان همچنان فعالیت می کنند.
چند روز پیش آمار جدید استان های مهاجر فرست منتشر شده بود و کرمانشاه به مانند همیشه از صدرنشینان آمار بود که البته موضوع عجیبی نیست و اگر همین موضوع انتخاب استاندار را بر سایر موضوعات استان تعمیم دهیم، دیگر به خوبی می خوانیم حدیثی مفصل از این مجمل.
البته این رسم نامبارک به فراموشی سپردن استان کرمانشاه فقط مختص دولت سیزدهم نیست و دولتهای گذشته اعم از اصلاح طلب، اصولگرا و اعتدالگرا تقریبا همگی همین رویه را داشته اند، اما انتظار از دولت سیزدهم و دولت محرومان فراتر بود و انتظار می رفت تابوشکنی کرده و رویه باطل دولتهای گذشته تکرار نشود، اما ظاهرا تا به این لحظه انگار در بر همان پاشنه می چرخد.
هر چند تا به حال نیز زمان زیادی از دست رفته است اما تا قبل از اینکه بیش از این، استان محروم و کم برخوردار کرمانشاه متضرر شود، از شخص رییس جمهور و وزیر کشور عاجزانه تقاضامندیم گوشه نگاهی به این استان رنج دیده داشته باشند و هر چه زودتر وضعیت مدیریتی استان را تعیین تکلیف کرده و استان را سر و سامان دهند.
✍️ آرمان فیضی
دیدگاهتان را بنویسید