×

مانی را برای ادامه درمان به تهران منتقل کردند/ مادر مانی: نمی‌خواهم در این شرایط حرف بزنم

  • کد نوشته: 15166
  • ۲۵,شهریور ۱۳۹۹
  • 881 بازدید
  • ۰
  • آوای باینگان: رئیس شورای شهر پاوه درباره آخرین وضعیت مانی کولبر 14 ساله روستای شمشیر گفت : در تماسی که روز گذشته با دایی مانی داشتم،او گفت که به تشخیص پزشکان کرمانشاه و برای ادامه درمان باید مانی به بیمارستانی در تهران منتقل شود. تا آنجا که خبردارم مانی اکنون در تهران است.
    مانی را برای ادامه درمان به تهران منتقل کردند/ مادر مانی: نمی‌خواهم در این شرایط حرف بزنم
  • به گزارش پایگاه خبری آوای باینگان، جهانبخش لطف‌الهی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا در این باره اظهار داشت: مانی هاشمی با مادرش اهل روستای شمشیر  از توابع شهرستان پاوه هستند. شرایط زندگی شان بسیار سخت است و قبلا مادر این نوجوان برای مخارج زندگی خود و بچه‌هایش به پخت نان محلی مشغول بوده که با آزاد شدن آرد و بالا رفتن قیمت‌ها دیگر نتوانست  به این کار ادامه دهد.

    رئیس شورای شهر پاوه با اشاره به اینکه مادر مانی برای تامین مخارج زندگی به کولبری روی می آورد، افزود: مانی نیز برای خرید گوشی هوشمند و اتصال به شبکه «شاد» آموزش و پرورش  ناچار به کولبری می شود که متاسفانه حین  کولبری و حمل بار ،نیروهای مرزبانی  آنها از جمله مانی  را تعقیب می کنند .در این تعقیب و گریز  مانی از ارتفاع کوهستان  سقوط کرده و دچار جراحات می شود.

    این گفته‌های رئیس شورا در حالی است که فرماندار پاوه نیز پیش‌تر در این باره گفت: مادر این نوجوان کولبر چند سالی است با مسئولیت شخصی من همراه چند خانم دیگر برای گذران زندگی اقدام به کولبری می‌کند، اما در ارتباط با اینکه فرزند نوجوان این خانم کولبر هم بر اساس ادعای مادرش به علت تعقیب و گریز نیرو‌های نظامی دچار جراحت شده هیچ سندی وجود ندارد و هیچ منبع رسمی تاکنون این موضوع را تأیید نکرده است.

     ایلنا برای گفت و گو با مادر مانی چندین بار با او تماس گرفت که حاضر به پاسخگویی نشد و تنها گفت نمی‌خواهد در این شرایط در‌باره چگونگی این حادثه حرفی بزند.

    روناک زن ۳۸ساله روستایی، همراه پسر ۱۴ساله‌اش مانی و دختر ۱۰ساله‌اش مونا در روستای شمشیر، در چند کیلومتری پاوه زندگی می‌کنند. روناک بعد از جدایی از شوهرش، به تنهایی بار زندگی را به دوش می‌کشد. از حدود ۴هزار نفری که در روستای شمشیر در نزدیکی شهر پاوه زندگی می‌کنند، اغلب آنها مجبور به کولبری  هستند. بارهای سنگین را کیلومترها به دوش می‌کشند و به روستاهای عراق می‌برند تا با پول ناچیزی که نصیب‌شان می‌شود روزگار بگذرانند.

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *