به گزارش آوای باینگان به نقل از گروه فرهنگی ایرنا، منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات در چهل‌وچهارمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو (۵ مرداد۱۴۰۰) به عنوان بیست‌وششمین اثر میراث فرهنگی ملموس ایران در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد.
منظر فرهنگی هورامان/اورامانات منطقه‌ای فرهنگی در غرب کشور بین دو استان کردستان و کرمانشاه واقع شده که دارای کوه‌های سربه فلک کشیده و رودهای خروشان است. وجود این عوامل طبیعی دره‌هایی را شکل داده که ساکنان هورامان/ اورامانات، هزاران سال در تعامل با طبیعت زندگی کرده و این تعامل را می‌توان در باغ های پلکانی، معماری پلکانی زندگی هوار نشینی (کوچ گاه های موقت)، جشن‌ها و آیین‌های اصیل، صنایع‌دستی منحصر بفرد منطقه و… مشاهده کرد.
هورامان یا اورامانات نام منطقه‌ای تاریخی با بافت پلکانی و آداب و رسوم بسیار خاص است که بخش‌هایی از شهرستان‌های سروآباد، سنندج و کامیاران در استان کردستان و شهرستان‌های روانسر، پاوه، جوانرود و ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه را شامل می‌شود. بخش اصلی منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات شامل دره‌های ژاوه رود، اورامان تخت، لهون است.
این منطقه دارای قدمت تاریخی با پیشینه‌ای کهن فرهنگی، آداب و رسوم و نمادهای فرهنگی ویژه‌ای است که هر کدام از این نمادها گوشه‌هایی از زوایای فرهنگ غنی و پربار این منطقه را نمایان می‌کند. پیشینه سکونت در این منطقه به پیش از تاریخ بر می‌گردد که کشف قباله‌های هورامان وجود حاکمیت آشوریان، مادها، هخامنشیان و یونانیان را تأیید کرده است.
کهن‌ترین آثار سکونت انسان در بررسی‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی در اطراف روستای هجیج یافت شده و مربوط به دوران پارینه سنگی است که طبق گزارش باستان‌شناسان بیش از ۴۰ هزار تا حدود ۱۲ هزار سال قدمت دارند.
علی طالب‌نیا درباره موقعیت جغرافیایی منظر فرهنگی هورامان/اورامانات اظهار داشت: منظر فرهنگی این منطقه به مفهوم مجموعه‌ای از تعامل انسان و طبیعت در طول تاریخ و همچنین جاذبه‌های طبیعی و تاریخی و فرهنگی در یک منطقه است، هورامان/ اورامانات شامل جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی است. این منظر فرهنگی کوه‌ها، رودخانه‌ها و جاذبه‌های طبیعی در کنار بناها و بافت‌های تاریخی و روستایی این منطقه را شامل می‌شود.
مدیر پایگاه جهانی منظر فرهنگی هورامان/اورامانات افزود: جاذبه‌های فرهنگی مجموعه‌ای از میراث‌فرهنگی ملموس و ناملموس هورامان/اورامانات شامل بناها و بافت‌های تاریخی و سبک زندگی مردم، جشن‌ها، آیین‌ها، آداب و رسوم، شعر، موسیقی، غذا و پوشاک این منطقه ویژگی‌های خاص و برجسته خود را دارد و گردشگران را به سمت خود جذب می‌کند. تصویر یک پیرمرد با لباس زیبای کردی در کنار دیوارهای سنگی خانه پلکانی یا یک باغ در یک بافت روستایی در دره یک کوهستان، همیشه منظر فرهنگی هورامان/ اوارمانات را به ذهن متبادر می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: شیوه زندگی در این منطقه بر مبنای این فلسفه که «بر روی بسترهای نامرغوب شهرها و سکونت‌گاه‌ها را شکل دهید تا بسترها و زمین‌های مرغوب برای کشاورزی و دامداری بماند» شکل گرفت است. مردم در این منطقه، بدترین و سخت‌ترین نقطه از نظر زمین‌شناسی مانند مناطق سنگلاخی را انتخاب می کنند و خانه‌های خود را می سازند تا بتوانند قطعه زمین‌ها و مراتع کوچک مسطح را حفظ کنند. ساخت‌وسازها از سنگ خود منطقه و مصالح محلی است این فرایند در طول تاریخ بوده و همچنان هم ادامه دارد.
هوارنشینان هورامان کوچ عمودی دارند
طالب‌نیا به زندگی هوارنشینی (کوچ‌نشینی) مردم هورامان/ اورامانات اشاره کرد و افزود: خانه، مکان زندگی و باغ‌های بیشتر مردم این مناطق در دره‌ها ایجاد شده است. از نیمه خرداد تا اواخر شهریور در این منطقه هوا گرم می‌شود مردم برای دسترسی به آب و هوای بهتر و مراتع مناسب دام‌های خود به ارتفاعات کوچ می‌کنند. ساختار کوچ در هورامان عمودی است و با ساختار کوچ عشایر قشقایی و بختیاری بسیار متفاوت است.
وی تصریح کرد: هوارنشینان، چادرنشین نیستند، هر کدام از آنها اگر چه در روستا زندگی می‌کنند اما در منطقه هوار خود هم یک ساختار مسکونی جداگانه، خانه و زندگی و محل سکونت مشخص دارند. آنها فقط به یک ارتفاع بالاتر کوچ می‌کنند تا در فصل گرم سال (خرداد تا مهر) در آب و هوای بهتری زندگی کنند.
مدیر پایگاه جهانی منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات بیان کرد: مناطق هواری فاصله زیادی با روستای سکونت مردم منطقه ندارد، اما آنها با این تغیر ارتفاع، تداوم زندگی را در این مسیرها حفظ می‌کنند این شیوه زندگی از شاخص‌های تعامل مردم هورامان با طبیعت است.
جشن‌های مردم هورامان با طبیعت عجین است
طالب‌نیا به میراث ناملموس در منظر فرهنگی هورامان/ اوارامانات اشاره کرد و گفت: بیشتر جشن‌ها و آیین‌های مردم این منطقه با طبیعت عجین است. جشن‌های شکرگزاری برداشت محصول مانند انار، انجیر، توت فرنگی یا آیین پیر شالیار که ۱۵ بهمن ماه (۴۵ روز از آغاز زمستان) برگزار می‌ود نمادی از تعامل انسان و طبیعت است زیرا از فردای آن هوا رو به تغییر می‌گذارد.
مدیر پایگاه جهانی منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات گفت: از طرف دیگر در ۱۵ اردیبهشت هر سال (۴۵ روز از آغاز بهار) که هوا رو به گرمی می‌رود تقریبا زمان کوچ فرا می‌رسد، بزرگان تعدادی روستاها در مراسم تاریخی کومسای با قدمت بیش از هزارسال، در هورامان‌تخت گرد هم جمع می‌شوند و برای هوار (کوچ) میان مردم خود تقسیم کار و وظیفه می‌کنند مثلا میراب و حافظان روستا را که باید در روستا بمانند مشخص می‌کنند.
وجود ۷۰۰ سکونت‌گاه انسانی در پهنه ۴۰۰ هزار هکتاری هورامان/اورامانات
طالب‌نیا درباره ضرورت‌های توسعه گردشگری در منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات گفت: وسعت این منطقه حدودا ۴۰۰هزار هکتار است که بخشی از آن در استان کرمانشاه و بخشی هم در استان کردستان قرار دارد که بخش ایرانی این منظر است؛ مجموعا حدود ۳۵۰روستا در این منظر قرار دارد، اما با احتساب هوارها به عنوان سکونت‌گاه، حدود ۷۰۰سکونت‌گاه انسانی در منطقه هورامان/ اورامانات وجود دارد. بخش کوچکی هم در اقلیم کرستان عراق واقع شده که در پرونده ثبت جهانی لحاظ نشده است.
مدیر پایگاه جهانی منظر فرهنگی هورامان/ اورامانات تصریح کرد: از همان سال ۱۳۹۵ که پایگاه پژوهشی هورامان با هدف ثبت جهانی این منطقه راه‌اندازی شد مردم هم پای کار آمدند، قدم قدم در کنار ما بودند و در همه مراحل برای تدوین و مستندسازی و همکاری با ارزیابان یونسکو، مشارکت کردند. ارزیاب یونسکو که آمده بود مراسم استقبال و پذیرایی با شور و اشتیاق مردم بی‌نظیر برگزار شد.
دیدگاهتان را بنویسید