به گزارش آوای باینگان، علی صدیقی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مشاهده پنج فرد سمندر آتشین در منطقه حفاظت شده بوزین و مره خیل بخش باینگان، گفت: این سمندرها در یکی از چشمه‌های منطقه مشاهده شدند.
وی از وجود هفت گونه سمندر در ایران یاد کرد که از این تعداد سه گونه شامل آتشین، لرستانی و کردستانی در غرب کشور مشاهده شده و عنوان کرد: از این تعداد اکنون دو گونه سمندر آتشین و سمندر خال زرد کردستانی در بوزین و مره‌خیل مشاهده شده است.
رئیس اداره حفاظت از محیط زیست شهرستان پاوه پراکنش گونه سمندر آتشین را نیز عمدتا در لبنان، فلسطین، سوریه، ترکیه و غرب ایران اعلام و اظهار کرد: این گونه در دسته گونه‌های نزدیک به خطر است، اما غیرحفاظت شده است.
صدیقی‌پور از ویژگی‌های سمندر آتشین هم یاد کرد که عمدتا در ایام بارانی و شب از زیستگاه خود خارج می‌شود و از همین رو مشاهده آن دشوار است.
وی عنوان کرد: طول سمندر آتشین حدود چهار سانتیمتر بوده و دارای چهار لکه زردرنگ روی سر و تعدادی خال زرد توخالی روشن بر روی بدن است.
وی اظهار کرد: این گونه به شدت به شرایط محیط و پاکیزگی آب وابسته است و حضور سمندر آتشین در یک منطقه گواه پاکیزگی آب و یکی از شاخص‌های عدم آلوده بودن آب خصوصا به سموم کشاورزی و… است.
رئیس اداره حفاظت از محیط زیست شهرستان پاوه اظهار کرد: خوشبختانه دبی چشمه‌ای که سمندر در آن مشاهده شده بسیار قابل توجه بوده و از سوی دیگر بافت صخره‌ای منطقه که برای تخم‌گذاری سمندر مناسب است باعث شده شانس بقای این گونه بیشتر شود. همچنین این سمندر در محدوده‌ای امن از منطقه حفاظت شده بوزین و مره‌خیل مشاهده شده است.
صدیقی پور خاطرنشان کرد: با این وجود عواملی مانند عدم شناخت جوامع محلی، تخریب زیستگاه و آلودگی آب و سمپاشی باغات می‌تواند موارد تهدید کننده سلامت سمندر آتشین باشد.
وی اشاره‌ای هم به ویژگی‌های منطقه ۲۳ هزار هکتاری بوزین و مره‌خیل داشت که در نوار مرزی شهرستان پاوه واقع شده و توسط رودخانه سیروان از عراق جدا می‌شود.
صدیقی‌پور با بیان اینکه این منطقه سال ۱۳۷۴ به عنوان منطقه شکار ممنوع بود و در سال ۱۳۷۸ به منطقه حفاظت شده ارتقاء یافت، افزود: این منطقه تنوع زیستی گیاهی و جانوری فراوانی دارد که از مهم‌ترین گونه‌های آن می‌توان به کل و بز، پلنگ ایرانی، شوکا، خرس قهوه‌ای، هما، عقاب طلایی و … اشاره کرد.
دیدگاهتان را بنویسید