خوشحال بودیم در آستانه فصل بهار مردم با شعور و فرهنگ مدارمان در یک آگاهی محیط زیستی کبکهای در قفس خود را رها ساخته تا به سکونتگاه بومی خویش برگردند و در دامنه تپه ها و کوهها و مراتع سرسبز منطقه پرواز کنند و آواز عشق و ازادی سردهند.
اینک با خبر تلخ هجوم بولدزرها دیگر کبک ها را رها نکنید! چون خانه اشان ویران و جولانگاه انسان حریص شده است. کسی در این وادی که سی و پنج سال برای تخریب نشدنش بدست بیگانگان سینه سپر کردند و در هر کوه و یال ودر پای هر درختی یاد و خاطره رزمندگان و شهیدان و جانبازان ثبت گردیده است, مخالف توسعه نیست.
اما متاسف شدیم که برای یک امر اقتصادی آنهم در مرحله مطالعاتی, در حال تخریب بکرترین منابع طبیعی هستند. قطعا تکنولوژی و فن آوری می تواند اثرات و هزینه های محیط زیستی را کاهش دهد که اقتصادمداران فقط بعد هزینه ای آن را می سنجند و از ارزش گذاری سرمایه های عظیم طبیعی یا اباء دارند یا خود داری می نمایند.
امید است مسئولین قضایی و ادارات محترم بتوانند در این خصوص دوستداران حوزه محیط زیست و مردم عزیزی که سالها در قحط سالی و محاصره اقتصادی و هجوم بیگانگان پاسدار آن بودند را توجیه نمایند و در این راستا وظیفه دادستان محترم است تا با طلب پیوست اثرات محیط زیستی هر طرحی بویژه در این ایام تعطیلات و با توجه به تاکید ریاست محترم قوه قضائیه, مانع از پایمال شدن اصل وزین ۵۰ قانون اساسی گردد.
فقط جای یک سوال باقیست اگر این عزیزان در پایان این مطالعات به این نتیجه برسند که چیز قابل سرمایه گذاری یافت نشد چه کسی جبران کننده خسارات عظیم اکولوژیکی خواهد بود؟ فراموش نکنید طبق فرمایش خدا کوهستان منبع ذخیره و تامین آب شرب و حیات ساکنین دامنه های نزدیک و دور آن است.
محمود رستمی تبار دو فروردین ۹۵
