شهر پاوه از جمله شهرهایی است که بعلت ساختار جغرافیایی مسکن از ارزش خاصی برخوردار است. وقتی با دقت بدنبال گزینه مورد نظر هستی قبل از آنکه وضعیت خود ساختمان مورد نظر برایت اهمیت پیدا کند، راههای نامطلوب و بعضا وحشتناک دسترسی نمود بارزی می یابند. از این رو برای ارزیابی عملکرد ها و وضعیت شهر باید ارزیابانی از خارج شهر دعوت گردند تا عملکرد مدیریت شهری در گذشته مورد یررسی قرار گیرد، چرا که ساکنین سالها با این وضعیت ساخته و با آن رشد کرده و برایشان عادی و در جهت سازگاری با آن مهارت خاصی پیدا کرده اند.
شهر پاوه بغیر از دو الی سه شهرک که از سوی برخی تعاونی های سابق واگذار شده فاقد هرگونه نظم شهری آرامش بخشی است، هرچند این شهرک ها هم دارای مشکلات ساختاری بزرگی بوده و مشکلاتشان مشهود می باشد. علیرعم آنکه مبلمان و نوع مصالح مورد استفاده در درون منازل نشان از فرهنگ زیبای مردم دیارم دارد و اکثر خانه ها تازه ساز و حتی قدیمی به شکل بسیار مطلوبی مبلمان داخلی زیبا و دلربایی دارند ولی متاسفانه این زیبایی درونی و راحتی خانه ها در بیرون از منازل قابل مشاهده نیست.
بنظر می رسد این مردم دریک تضاد بسر می برند. تضادی در درون خانه و بیرون خانه قابل لمس است و عدم وجود ارتباط تخصصی دوراندیشانه مابین مدیریت شهری و این مردم زیبا اندیش یا عدم وجود یک برنامه جامع قابل پذیرش همگان، نتوانسته است خواست زیبایی طلب این مردم را در مبلمان شهری آنان به نمایش بگذارد. نگاه دولتی مردم به بهسازی شهری و کوچه و خیابان خارج از ملک خود از مهمترین دلایل این عدم سازگاری درون و بیرون است.
این نگاه در حالی در مردم ریشه دوانده است که همین مردم و صاحبان زمین های موروثی که راسا تصمیم به قطعه بندی زمین های خود گرفته اند هرگز حاضر به دعوت از مدیران شهری برای نظارت بر کار خویش نبوده اند و در نقاطی که بنیاد مسکن ( به علت بافت روستایی) مدیریت کار را بعهده داشته است متاسفانه بدون درنظر گرفتن یک برنامه بلند مدت و درنظر گرفتن دوری یا نزدیکی روستا به شهر و احتمال الحاق آن، همان دستورالعملهای خاص خویش را اجرا نموده و متاسفانه مدیران شهر مشکلات منتج از آن را به ارث برده و خواهند برد و هرچند این وضع نشان می دهد که مدیریت شهری نیز هرگز دوراندیشی را سرلوحه کار خود قرار نداده و برای شهری چون پاوه یک نقشه جامع بلند مدت درنظر نگرفته و اگر وجود هم داشته است هرگز کاملا اجرا نگشته است.
به همین جهت است کوچه مناسب و خیابان استاندارد بندرت درشهر وجود دارد. خیابانهای کم عرض و با شیب های بسیار تند و خطرناک, نفس گیرند. در یک شیب تند برای آنکه ماشین بتواند سرعت خویش را حفظ کند, بدون ملاحظه تقاطع پیش رو و خطر برخورد با خودرو یا عابر عبوری احتمالی, پای از روی گاز برنمی داری و این زمان است که صدای ناله و استغاثه همراهان نیز بلند می شود.. ورودی شهرک های شرق و غرب شهر بسیار کم عرض و شیبدار است. کوچه های در برخی نواحی از عرض یک خودرو معمول تجاوز نمی کند. علاوه برآن قریب به اتفاق مسیرهای عبور و مرور فاقد زیر سازی و آسفالت و جدول بندی هستند. سالها تاخیر در الحاق نواحی اطراف و روستاهای حومه و فروش زمین و قطعه بندی توسط مالکان و عدم درنظر گرفتن مسیرهای عبور و مرور در غیاب مدیریتی دوراندیش میراثی بس وحشتناک برای شورای شهر پاوه به ارمغان گذاشته است. بسیاری از خانه های برخوردار از خدمات شهری , فاقد سند رسمی و ثبتی هستند. در جاهایی که بعلت شیب زمین قبلا پشت بام خانه جلوی حیاط خانه بالادستی بود بعلت مجوزهای نادرست ساخت و ساز خانه بلند مرتبه جلویی موجب نابودی ساختمان بالادستی شده و از این رو خسارت مالی و بهداشتی بزرگی را بر مالکان در سایه گرفتار شده تحمیل می کنند و نمای شهر هزار ماسوله را بدمنظر ساخته است.. براستی با عبور از مسیر قدیمی سراب هولی تا میدان مولوی وجود منازل مسکونی و اداری و پارکینک و بانک و … هرگونه چشم انداز روشن برای احیای سراب هولی و فضای سبز دوطرف مسیر آن را تیره و تار ساخته است و فضای سبز و باغات گردو و … حومه و داخل شهر که تنها نقط قوت شهر بود, همچون برف درحال محو شدن هستند. از همه اینها گذشته ترافیک سنگین و خسته کننده موجب هدر رفت انرزی , وقت و آرامش همشهریان و گردشگرانی است که کمترین درآمدی جز تولید زباله ندارند. عدم وجود پارکینگ مناسب کاهش درآمد بازاریان را موجب شده و نبود پارکینگ در چنین شهری ببخشید قوز بالا قوز است. بلندمرتبه ساز علیرغم نرخهای بسیار بالایی که برای بخش تجاری و مسکونی خود قائل است, بعلت عدم قاطعیت مدیریت شهری به خود اجازه ساخت پارکینگ نداده است.
در تقاطع های که نیاز صد در صدی به چراغ راهنمایی دارند برای آنکه همچنان »تنها شهر بی چراغ راهنمایی» خطابمان کنند،چراغی نصب نمی شود. تقاطع ها خطرناک فاقد آیینه و علائم هشدار دهنده هستند. ابتدای شهر به اشغال میوه فروشان درآمده و کسی به فکر چاره نیست و ترافیک را درابتدای شهر کسل کننده ساخته اند و تابلوی جدیدالنصب نیز تسکین بخش نخواهد بود. سرعت گیرهای فراوان و بلند را هر راننده ای با جان خویش حس می کند. از وضعیت بهداشت محیط شهر و وضع اغذیه فروشی ها و جمع آوری و حمل و دفن پسماندها و کمبود آب و جمع آوری ناقص این شهر از چورزی تا نوریاب بگذریم.
حال با چنین وضعیتی و عدم وجود منابع درآمدی مکفی برای شهرداری و دراز بودن دست شهرداران بسمت خزانه کشور و بودجه های ملی چه کسی به خود جرات می دهد که تصمیم گیر و مدیر شهر گردد. آیا عزیزانی که برای رفع گرفتاری مردم بسمت فرمانداری شتافته و ثبت نام نموده اند به این مشکلات واقفند؟ آیا برنامه خاصی برای رفع آنها دارند؟ و سوال اساسی اینجاست آیا با وجود این همه مشکلات مردم باز به فامیل دور ونزدیک رای می دهند و از گزینش اصلح و یک مدیر لایق برای شهری خود داری می کنند؟
درچنین وضعی وجود افراد صادق، متعهد، متخصص و ریسک پذیر و دوراندیش برای چنین شهری از «آب هانه کوان» واجب تر است. همت این مردم را در ساخت مساجد زیبا و مناسب و مطلوب در همه محله های این شهر قابل تقدیر است و باید بپذیریم شهرما و زمین در معنی جامع آن مسجد است و آبادانی آن به معنی واقعی وظیفه همگانی و بویژه صاحب نظران اندیشمند است. این مردم فرهیخته و بافرهنگ نیازمند آن هستند که شهرشان همچون درون خانه هایشان و البسه تنشان از مبلمان شیک و زیبایی ظاهری و مسیر تردد مطلوب برخوردار باشد و وضعیت فعلی شهر پاوه در شان مردم آن نیست و نیازمند صداقت و پذیرش دو طرفه میان مدیران شهر و ساکنان شهر است. در غیر اینصورت با تدوام چنین رویکردی برمشکلات افزوده خواهد شد و هم مدیریت شهری و هم شهروندان به بن بست بزرگی خواهند رسید. همچنانکه مشکلات شورای پنجم از مشکلات شورای اول شهر بسیار بیشتر و پرهزینه تر خواهد بود. و بنظر می رسد باید در شرایط کاندیدای شواری شهر و شهردار تجدید نظرکلی صورت گیرد چرا که ممکن است خسارات یک تصمیم ناصواب غیرقابل جبران باشد.
محمود رستمی تبار فروردین ۹۶
دیدگاهتان را بنویسید