در ایامی که اقتصاد کشور زیر شلاق های تحریم و فشار بیگانگان در حال پوست اندازی و مقاومت است و در ماه هایی که تورم و مشکلات معیشتی، خانواده ها را تحت فشار شدید قرار داد، تهاجم ویروسِ نابودگرِ کرونا هم، جان و مال مردم را نشانه رفت. ویروسی که همه حوزه های بشری را مورد هجوم خود قرار داد.
اما حکایت اورامانات و ویروس کرونا حکایتی بس حزین و غریب است. کرونا هم به جان مردمِ ما زده و هم بر اقتصاد نحیف اورامانات چنگ انداخته است.
متاسفانه این روزها کرونا جان مردم را تهدید و شاهد شیوع مرگبار آن در منطقه هستیم. ابر سیاه کرونا بر اورامانات سایه افکنده و مردم را در بیماری و مرگ فرو برده است. حکایت حزین کرونا در اورامانات به جان مردم ختم نشده و اقتصاد نوپای منطقه را نیز در تیررس خود قرار دارد. اقتصادی که جوانه های آن تازه شکوفه داده و به بار نشسته بود.
اوراماناتِ تشنه ی توسعه، راه عبور خود را از میان بسترهای خشک پیدا کرده و در انتظار طلوع خورشید توسعه نشسته است . راهی که از میان دریای داده های خدادادی یعنی طبیعت زیبا و بکر آن می گذرد. نگاهِ امیدآفرینِ اورامانات به صنعت گردشگری ، نوید بخش توسعه ای پایدار برای منطقه است.
چند سالیست که جوانان فعال و مشتاق اورامانات با تکیه بر دانش و همتِ خود ، راه را گشوده و باغ توسعه را از دور دیده اند . چندی است که جوانان بیکار ما ، بیکار ننشسته و خود آستین همت بالا زده اند و برای اشتغال خود، دست یاری بسمت مدیران دلسوز دراز کرده و کمربندهای خود را در مسیر توسعه محکم بسته اند.
اقتصاد اورامانات می تواند در سایه گردشگری بالنده و پویا باشد .هر چند توریسم در اورامانات در بوم گردی و اکوتوریسم خلاصه شده است اما با نیم نگاهی به پیشینه چندسال اخیر می توان به افق آن امیدوار بود. اما طوفان نابودگرِ کرونا بر تن نحیف اقتصاد اورامانات ناجوانمردانه فرود آمده و بر قلب معیشت مردم ، غارتگرانه زده است .
این روزها وقتی حال و روز جوانانی که تمام عشق و علاقه خود را در مسیر توسعه گردشگری منطقه گذاشته اند می بینم و یا با کسانی هم صحبت می شوم که تمام سرمایه خود را در این صنعت گذاشته اند ، با تمام وجودم زجر می کشم . وقتی بازارهای بی رونق جوانرود و پاوه و یا خلوتی و کسادی اقامتگاهها را می بینم شرمنده این عزیزان هستم .
بیشتر از آنکه ناراحت بی درآمدی و ضرر و زیان مالی این داستان باشم غمگین امیدِ به گِل نشسته جوانانی هستم که تا چندی پیش چه مشتاقانه به امیدِ رونق و پیشرفت حرفه خود بودند و اکنون مایوس و دلسرد شده اند.
روی سخنم با مسئولین محترم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است که هرچه زودتر سیاستهای ترمیمی و تسهیلگری خود را برای حمایت از صنعت نوپای گردشگری اورامانات به مردم اعلام کنید . نگذارید امیدِ جوانه زده در دل جوانان اورامانات خشکیده شود. جوانی که تمام سرمایه خود را در این مسیر هزینه کرده و میلیونها تومان بدهکار بانکها است بدون حمایت و سیاستگذاری شما نمی تواند سرِ پا بایستد . بازاریان محترم جوانرود و پاوه که سهم عمده ای در جذب گردشگر منطقه را دارند نباید زیر بار چک های برگشتی و رکود بازار کمرشان خم شود .
برنامه های ویژه حمایتی برای ترمیم صنعت توریسم اورامانات باید با رویکرد احیاگری این صنعت باشد .مردمِ اورامانات نیازمند حمایت جدی مسئولین دلسوز در این عرصه هستند .
زخم عمیق کرونا بر پیکر اقتصاد اورامانات با همت و عزم جدی مسئولین قابل ترمیم است .حمایت کلان دولت و مدیریت ارشد استان در این خصوص قابل تقدیر است اما مدیران زیرمجموعه باید در وسطِ گَودِ خدمت باشند و نگذارند راهِ تا نیمه رفتهِ جوانان اورامانات به بن بستِ یاس و ناامیدی ختم شود .
دیدگاهتان را بنویسید