پایگاه خبری آوای باینگان – از سالها قبل که خواسته یا ناخواسته توسعه نامتوازن گریبان ایران را گرفت و سرمایه گذاری ها روانه مناطق مرکزی کشور شد و مناطقی که دورتر از مرکز بودند و خاصتا مناطق مرزی کمتر به آنان توجه شد، بحث معیشت مرزنشینان و در پی آن بحث شغل های کاذب ایجاد شده در این مناطق، همواره نقل محافل بوده است و هر دولت و مجلسی هم سر کار آمده است با قول و قرارهایی سعی در بهبود اوضاع اقتصادی مناطق مرزنشین داشته است که البته عمده ی طرح های اجرا شده معمولا با موفقیت چندانی همراه نبوده است و اصل ماجرا به قوت خود باقی مانده است.
در سال های اخیر و با وخیم شدن اوضاع اقتصادی، شغل های کاذب (البته اگر بتوان اصلا اسم شغل بر آنان گذاشت) و بسیار پرخطری مانند کولبری و سوخت بری تشدید شده است و مردم مناطق مرزی از سر ناچاری، بیکاری و فقر برای امرار معاش جان خود را کف دست گذاشته و تمام مخاطرات کوه و بیابان را برای به دست آوردن لقمه ای نان به جان می خرند.
حال با این شرایطی که ذکر آن رفت، دولت و مجلس پس از عدم موفقیت طرح های قبلی، رو به طرح جدیدی به نام طرح تجارت مرزنشینان آورده اند.
این طرح که استارت آن در سال ۱۳۹۹ بود و یکی از نمایندگان مناطق مرزی که منطقه اش درگیر آمار بالای بیکاری و معضل کولبری است (نماینده اورامانات) طراح این طرح است که با همراهی و امضای ۶۵ نفر دیگر از نمایندگان این طرح ارائه شد و در ادامه مقرر شد این طرح در سران قوا و سپس در هیئت دولت مطرح و پس از بررسی های کارشناسی در قالب لایحه به مجلس بازگردانده شود که پس از قریب به دو سال حال بالاخره این فعل و انفعالات صورت گرفته و لایحه مذکور توسط دولت به مجلس تقدیم شده است و در هفته گذشته نیز دو فوریت آن به رای گذاشته شد و با رای اکثریت نمایندگان تصویب شد.
البته از نکات قابل تامل صحن علنی مجلس در روز تصویب دو فوریت این موضوع، دلیل مخالفت بعضی از نمایندگان مخالف بود که اذعان می داشتند در حال حاضر این طرح در اولویت کشور نیست! باید از این نمایندگان پرسید چه جیزی مهم تر و یا اولویت دارتر از معیشت مردم است؟
همان طور که عطار نیشابوری در جایی از مصیبت نامه از زبان به ظاهر دیوانه ای نقل می کند که: « در قحطی نیشابور فهمیدم نام اعظم خدا و بنیاد دین و مایه ی اتحاد مردم نان است »، لازم است نمایندگان مجلس نیز در اولویت بندی ها دقت داشته باشند و در وهله اول تمام هم و غم خود را برای بهبود وضعیت معیشتی مردم بگذارند و بعضا با طرح مسائل حاشیه ای و کم اهمیت، موجبات ناراحتی و عصبانیت مردم را فراهم نکنند.
انتظار می رود که نمایندگان مجلس برای تصویب جزئیات این طرح نیز همراهی کنند و در ادامه و پس از تصویب، دولت نیز در مقام اجرا طرح مذکور را با دقت و حساسیت اجرایی کند تا به سرنوشت طرح های بی سرانجام پیشین دچار نشود.
در بخشی از این طرح آمده است که کالا در یک حجم مشخصی بدون هزینه گمرکی و با یک حداقل پرداختی به عنوان عوارض وارد شهرستان های مرزی می شود و بعدا به عنوان کالای همراه مسافر می تواند از این مناطق خارج شود که می تواند تاثیر مثبتی در معیشت مردم و توسعه اقتصادی این مناطق دارد.
گرچه که هر طرحی تا به مرحله اجرا نرسد نمی توان قضاوت کاملی در مورد آن ارائه کرد اما طرح فعلی حداقل روی کاغذ از طرح های قبلی بهتر می نماید.
البته لازم به ذکر است که وضعیت اقتصادی مناطق مرزی در بسیاری از مناطق به حدی آشفته و بغرنج است که قطعا همچین طرحی هم نمی تواند تمام مشکلات از جمله معضل کولبری را به طور کامل حل کند اما به هر حال در صورت اجرای درست و حساب شده، می تواند کورسوی امیدی باشد که تا حدی وضعیت معیشتی مردم مناطق مرزنشین را رو به بهبود ببرد و آغازی باشد برای پیشبرد طرح هایی دیگر در جهت توسعه اقتصادی و کاهش عقب ماندگی های مناطق مرزی نسبت به مناطق مرکزی کشور./
آرمان فیضی
دیدگاهتان را بنویسید