از داوطلبان کنکور و خانواده آنان گرفته تا برگزارکنندگان این ماراتن و البته مافیاهای آن همه درگیر این ماجرا هستند.
با نگاهی به آمارهای چند سال اخیر متوجه می شویم که هر ساله درصد داوطلبان رشته تجربی افزایش قابل توجهی داشته و از میزان تمایل به رشته های دیگر کاسته شده است.
وضعیت کسب و کار،میزان درآمد و جایگاه اجتماعی رشته های پزشکی و پیراپزشکی باعث شده است که سیل عظیم داوطلبان کنکور به رشته تجربی سرازیر شوند.
در این بین بسیاری از افراد معمولا با فشار خانواده ها و البته تبلیغات مافیاهای کنکور به علایق و استعداد خود پشت پا می زنند و صرفا برای رسیدن به رشته های پزشکی و پیراپزشکی،قدم در این رقابت سخت و نفس گیر می گذارند.
تفکر غلطی که در بین اکثریت جامعه جا افتاده است و با کمال تاسف همچنان این دور باطل نیز ادامه دارد این است که مردم ما در حال حاضر به جز رشته های پزشکی و پیراپزشکی،شأن و جایگاهی برای سایر رشته ها قائل نیستند و از این رو در خیلی از موارد حتی شاهد سرکوفت خانواده ها به فرزندان خود هستیم که در رشته های غیرپزشکی تحصیل می کنند.
اگر این مسئله را به خوبی واکاوی کنیم متوجه می شویم که جامعه ما از این حیث دچار بیماری خطرناکی گشته است و در به وجود آمدن این بیماری در جامعه، سیستم آموزشی هم، تاثیر بسزایی داشته است.
اگر سیستم آموزشی به خوبی استعداد و توانایی دانش آموزان را شناسایی می کرد و آنها را در مسیر استعدادشان حمایت و ارشاد می کرد و امکانات لازم را مهیا می ساخت،قطعا امروز کشور وضعیت بهتری داشت و علاوه بر پزشکی در سایر علوم نیز،متخصصان بسیار توانمندتری داشتیم.
با کمال تاسف باید گفت امروز در کشور، علوم انسانی به قهقرا رفته است و جایگاه بسیار نازلی پیدا کرده است، در حالی که به خوبی می دانیم کشورهای توسعه یافته ارزش بسیاری برای علوم انسانی قائل هستند و سخت ترین پذیرش دانشجو را در رشته هایی مانند مدیریت، اقتصاد و علوم سیاسی دارند چرا که معتقدند فارغ التحصیلان این رشته ها در آینده سکان هدایت کشور را به دست می گیرند و از این رو لازم است که نخبگان جامعه در رأس کار قرار بگیرند تا با تصمیمات درست و تخصصی خود، کشور را هر چه بیشتر در مسیر توسعه و رفاه قرار دهند.
چند مدت پیش آماری در مقایسه ی درآمد پزشکان و مهندسان در سراسر جهان منتشر شده بود که جلب توجه می نمود.
پزشکان ایرانی بالاترین درآمد را به خود اختصاص داده بودند و پشت سر آنان پزشکان کشورهای توسعه نیافته و کم برخورداری مانند زیمبابوه، ونزوئلا و نپال بودند.
از سوی دیگر بیشترین درآمد مهندسان در کشورهایی مانند آمریکا، آلمان و ژاپن رقم خورده بود که باید گفت خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل!
اگر خواهان پیشرفت و توسعه هستیم باید نگاهها را تغییر دهیم. نیاز است که هم جامعه و هم سیستم آموزشی دست از تفکرات و رویه های غلط بردارند و در جهت توسعه و اعتلای این مرز و بوم گام های اصلاحی بردارند چرا که با ادامه رویه فعلی اوضاع خوبی نمی توان برای آینده کشور متصور بود.
امید است با احترام گذاشتن به همه علایق و استعدادها و فراهم ساختن امکانات جهت رشد و شکوفایی استعدادها،در آینده نزدیک در همه زمینه ها بهترین متخصص ها را تحویل جامعه بدهیم و روند توسعه کشور را سرعت ببخشیم.
دیدگاهتان را بنویسید