برگزاری آیین ها و مناسبتها در کشور ما پیشینه زیادی دارد .
از آیین های ولادت ائمه گرفته تا آیین سوگواری از آیین نوروز تا جشن های ملی و مذهبی از مراسمات منطقه ای تا یک عروسی ساده که در یک روستا با سنت قدیمی برگزار میگردد قطعا تمامی این آیین ها اهدافی را دنبال کرده و میکنند .
و اما آیین انارانه
این آیین در کشور ما چندین سال است در شهرهای مختلف برای این میوه بهشتی جشن میگیرند و جشنواره های مختلفی در تهران، یزد، شیراز و خراسان برگزار میگردد
و اما امسال این برنامه را فعالان حوزه گردشگری با رایزنی با مسئولان مربوطه استان و شهرستان و صاحب نظران و اساتید دانشگاه و باغداران و تولید کنندگان کسبه و بازاریان، شوراها و دهیاریها با هدفی خاص و با پشتکار مثال زدنی همه مردم این مناطق برگزار کردند. اگر چشممان را بروی کاستیهایی که در برگزاری این آیین ببندیم که قطعا در هر برنامه ای با استقبال اینچنینی کاستی وجود دارد و انتقاد هم به جا و منطقی به نظر میرسد لکن دستاوردها و امتیازات به دست آمده آنچنان وسیع و چشمگیر هستند که میتوان بر روی این کاستی ها چشم فروبست و تصور آینده ای پر بار برای منطقه را داشت .
از جمله تبعات مثبت این آیین حضور اکثر مسئولان به این بهانه در روستاها و شهرهای مجری بود که خود میتواند تاثیر مثبتی بر دیدگاه فلان مدیر که در فلان پست در مرکز استان بوده و هنوز نمیداند روستاهای شرکان، ساتیاری، خانقاه و یا دودان کجا هستند و از دور میبایست قضاوت میکرد و نظر میداد که برای فلان روستا باید اینچنین کار بشود و گاها تصمیمات اشتباهی هم گرفته میشد .که با توجه به حضور مسئول مربوطه به نوعی رفع ابهام میگردد .
از دیگر تبعات مثبت آن میتوان به تکاپوی مسئولان برای جذب اعتبار در ایجاد زیرساختها از جمله جاده است که این کار در بخش باینگان به واسطه حضور حداکثری گردشگران کاملا محسوس بود . چرا گردشگری را اقتصاد پایدار مینامند .
به دلیل اینکه گردشگران ر ا میشود شهروندان تازه وارد یک منطقه یا شهر و یا روستا نامید زیرا گردشگران در درجه اول برای خرید به منطقه
می آیند حال آنکه خرید کالاها و اجناس تجاری در بازارچه های مرزی باشد و یا خرید سوقات هدایا و یا تولیدات بومی محلی و چه بهتر که حضور گردشگر در منطقه به بهانه خرید بدون واسطه دلالان محصولات و تولیدات باغداران و دامداران زحمت کش با دستهای پینه بسته باشد .
خوشبختانه این بار و در آیین هه نارانه این اتفاق خیر برای مردم منطقه محروم و پر از جوانان بیکار بخش باینگان و دیگر روستاهای شهرستان افتاد و مسرور و شادمانیم از شادمانی که در چهره این قشر همیشه مظلوم مشاهده کردیم .از چهره شادمان آن مادر روستایی بی بضاعت که قدیمی ترین خانه خود را که گردشگران لحضه شماری میکردند برای دیدنش و به او مبلغی به عنوان ورودی میدادند تا آن باغدار با غیرت که در طول سالیان با زحمت و مشقت باغ را با رویی گشاده در اختیار گردشگران گذاشت تا خود انار بچینند و لذت ببرند و خیلی بیشتر از دلالان به او پول بدهند و زحمت چیدن انار را از دوش او بردارند .
در فروشگاه هایی که بر پا شده بود آن بیوه زن که خود سرپرست خانوار بود و تنها درآمد ماهیانه اش مبلغ ناچیز یارانه بود و با کمک خیرین توانسته بود مقداری آرد تهیه کند و جلوی خانه خودش نان بپزد و به گردشگران بفروشد . با او که صحبت میکردیم میگفت ای کاش همیشه از این اتفاقات مبارک بیافتد امروز خرجی چند روزم را با پخت نان تهیه کردم .
در جای دیگری روستایی اسب خود را در اختیار گردشگران گذاشت و از این طریق کسب درآمد میکرد .
راننده ای که دنبال میهمانان رفته بود هم راضی بود ، مغازه داری که برای تهیه غذای مهمانان و گردشگران اجناسش فروش رفته بود و خلاصه تولید کنندگان جزء که مایحتاج تولیدی مازاد خود را خود به معرض فروش گذاشته بودند و شادمان بودند از درآمدشان و حتی آنان که خود باغ و دام نداشتند بلکه به طبیعت اطراف رفته و بنه وحشی و گیاهان دارویی تهیه کرده و فروختند همه و همه راضی بودند و شادمان .
آیا اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال غیر این است که این همه روی آن تاکید میگردد .
انتقاد در هر کاری رواست اما مواظب باشیم تخریب نکنیم و خطای کوچکی را با نقدی تند و خشن جواب ندهیم ، برای صنعت گردشگری،جوانان ما زحمات زیادی کشیده اند و همه این را نظاره کردیم ، برای روستائیان امیدها به وجود آمده مبادا کاری کنیم بنیان و پایه های اساسی هم نابود شوند .
خدمت گزار شما
غفور رستم زاده
درودبرهمت شماوتمامی جوانان باغیرت ومهمان نوازکه واقعاسنگ تمام گذاشتن،بی انصافیه اگراین همه همت رونادیده گرفت وایرادهای کوچکی رودراین رویدادبزرگ اولویت قرارداد
غفور کمی فکر کن و از افردان با تجربه استفاده کن . شما قیخا باینگان نیستید مدیریت در هر کاری نشانه پیروزی است